YUMUK ELLER
Yumuk eller bir baþkadýr bebekken.
Bir nefeste doyamazsýn,
mis kokar ortasý,
koklarsýn ciðerin yýrtýlasýya, çekersin iyice içine
Alýr avuçlarýna,
koyarsýn dudaklarýna
Götürür uzaklara, umutla sevda göçüne
Yumuk eller bir baþkadýr çocukken
Kah tatlý bir börek,
Kah kýrýp dökerek.
Koruma hisleri ile çekersin önüne önüne,
Alýrsýn avucunu avuçlarýna
yürürsün gerine -gerine.
Yumuk eller bir baþkadýr gençken
Nasýr tutar,
Kalem tutar,
Yar tutar.
Ter kokar,
sevgi kokar,
aþk kokar
Alýrsýn onu eline,
götürür seni sevda seline.
Yumuk eller bir baþkadýr olgun çaðýnda
Artýk tuttuðunu býrakmaz,
kavrar sýkýca.
Elindeki eþi olur,
iþi olur,
aþý olur.
Yarýnlara düþü olur.
Alýrsýn bu eli
götürürsün dudaðýna, alnýna
Umut dolu, neþe dolu bakar iken yarýna
Yumuk eller bir baþkadýr ilerleyince yaþlar.
Dilim varmadý ihtiyar demeye
Artýk vermez elini öpmekten gayri.
Bastonu olur belki elinde orasý ayrý.
Bir de,
Bir de ah! sesi dilinde.
“Nerede o gençlik” dercesine
Yumuk eller bir baþkadýr, baston ele düþünce
Yorgundur artýk buruþuk börek.
Damarlar inat etmiþ gibi sanki geçen yýllara
Kabarýr, Kabarýr.
Sonunda,
gözler kapanýp onlar açýlýr.
Cemil YILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.