Bana dokun,
Okþa saçlarýmdan anne...
Buna çok ihtiyacým var inan...
Hani çocukken yataðýma süt getirirdin ya
Yine yap anne
Bana bir süt ýsýt
Isýnsýn buz kesmiþ yüreðim
Donuyorum...
Ben hiç ýsýnmadým ki...
Tut ellerimden anne,
Minicikmiþ gibi hisset
Öp onlarý bebekliðimdeki gibi
Bana masallar anlat
Uyut beni dizlerinde,
Ninniler söyle anne...
Büyüklerin söylediklerinden olmasýn...
Sadece senin masallarýna inanýrým
Sadece sana annem...
Ben hiç büyümedim ki...
Çocukken sümüklü çocuklarýn taþlarýndan korurdun ya
Göðüs gererdin ya hani bir anne iç güdüsüyle bana...
Sen yokken;
Ýki kaþýmýn arasýndan yediðim sekiz dikiþli taþ kesiði
Hala canýmý acýtýyor anne
Tut ellerimi hiç býrakma...
Beni þimdi koru asýl,
Büyük kompradorlardan ve onun itlerinden...
Sahi sen bilmiyorsun
Ne darbeler yiyorum
Ne mücadeleler veriyorum yaþama tutunmak için
Kazandýðýmý veriyorum yetiremiyorum bu çakallara,
Bu sömürücü kapitalist düzene gücüm yetmiyor
Yetmiyor annem...
Ben bozuk düzenin iþçi – memur kölesiyim...
Neden annem neden
Beni bu keþmekeþlikler içerisindeki bir ülkede dünyaya getirdin...
Hiç mi düþünmedin babamdan rahmine alýrken beni
Büyütürken zorluklarla karnýnda bu bedeni...
Salarken haramilerin arasýna
Küçücük bebeðini
Hiç mi yüreðin sýzlamadý...
Okul yolunda yediðim
Halen canýmý çok yakan
bir kardeþ kurþunu izi var sol yanýmda
bunu da bilmiyorsun deðil mi...
Niye kýzýyorum ki sana nerden bileceksin ki...
Sýrtlanlarýn pususunda beklenen bir av olduðumu...
Düþ peþime annem
Düþ peþime
Bu haramilerin sofralarýný dar etmeye
Bu ülkenin aydýnlýðý,
Fakirin de yaþam hakký için annem
Gerekirse benimle ölmeye yürü...
Biz çarpýk düzene karþý çýkan militan olalým...
Sen gelirsen,
Çoðalýrýz annem...
Haydi;
Kaneviçene
Hayalde olsa
Mavi bir gökyüzü,
Onun üzerine bir güneþ
Ve beyaz bir gelinlik
Ýþle annem...
Tuvale;
Yare hasret gülen kýz çocuklarý
Evliliðin maddi bunalýmý altýnda ümitlenen delikanlýlarý
Borçlar altýnda ezilen namuslularý
Baþý yukarýda gezerken çiz...
Sen inanarak çiz bunlarý
Ve düþ peþime anne
Hemen þimdi
Yarýn çok geç olmadan
Kýralým kapitalizmin acýmasýz çarkýný...
Bu çizgileri mýh gibi çakalým
Çalýþmadan saltanat kuranlarýn alýnlarýnýn ortasýna...
Sence biz ezilenlerin umudu
sosyalist bir ülke olabilir miyiz anne...
Kazým DOÐAN
01.08.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.