Taþ kesildi bu þehir Lâl oldu sen giderken. Matemliydi gökyüzü Dil sustu, kalem sustu Rüzgar coþtu sen giderken.
Sen giderken Ay buluta sarýldý Yýldýzlar döküldü göklerden. Ayaz kesti bu þehir Ayaz kesti sen giderken. Gül hazin,bülbül hazin, Gülþen aðlamaklýydý Bulutlar göz yaþý döktü Güneþ gülmedi sen giderken.
Sen giderken Susuzdu yerler Daðlar dumanlý,yürekler amanlýydý Aðlýyordu bu þehir Aðlýyordu sen giderken. Yorgundu gönüller Þimþekler çakýyordu sevda üstüne Taþ kesiyordu bu þehir Taþ kesildi sen giderken Sen giderken..
Rabia BARIÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rabia BARIŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.