Masumiyetim çoraklarda gizlenmiþ,
Meskenim patika yollarda kervan beklerken,
Umutsuzca sevda çölünde bitap düþmüþ varlýðýný özlüyorum.
Yokluðunun hüsraný ümitlerimi pýhtýlaþtýrýrken,
kader çizgilerini törpüleyip,
sabrýn raddesini kamçýlýyor.
Aynalar kusurlarýmý cilalerken,kibir duygularým kabarýyor.
Gönül çaðlayaný sensizliðe demir atmýþken,
rotasýz duygularým hazin þarkýlarýn esiri.
Tutkularým ebediyete koþarken
kýskançlýk sevdanýn egomanyasýnda eriyor.
Kötülük makamýndan bana kahkaha atarken,
vicdaným mahmur bakýþlarda gizleniyor.
Haksýzlýk gönlümde hapsolmuþken,
adalet paranýn gölgesinde meçhulde.
Hasretlik bedenimi hüsran eylemiþken,
sen zevk-i sefanda müsterih duygularda.
Kuþkularým sana olan güvenimi kuþatmýþken,
gerçekler bedbin hayalleri körertiyor.
SELÇUK SALMAN 14 : 00
30.07.2010 CUMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.