aradan bunca zaman geçti; ama hatýrlýyorum, dün gibi. buruk býr vedanýn izleri, gözyaþý olarak yastýgýmda hala. gecelerin içinde yýldýzlarýn sessýz sessýz kaymasýydý vedan. sanmam ký üzülmüþsündür buna, neden üzelesinki hem? sen gittin ben kaldým sen yaktýn ben yandým ve ben beklerken umutla; bir gün olur diye dualarýmýn ardýna aminlerý ekleyerek istedim seni tanrýdan. belki birgün ama o gün son nefesimde olsa sana kavuþmak dilegi olmayacak gayri ben unutulan sen unutan sen yanan ben ise çoktan kül olan... þimdi þu sona býraktýgým mýsralarýma seni agýtlarýmla ekleyip ugurluyorum yüregimden bir þarkýnýn en hazinli yanýnda seni anarken umutlarý acýmasýzca yok ediyorum ettigim dualara seni bekledigim o kýþ günlerine ve kalbime lanetler okuyacagým
güle güle bu yürekten sana....
ÇIRAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
edebiyatciCASH Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.