SAVRULDUK
Ne hayallerimiz vardý seninle mutluluða dair,
Sevdamýz hiç bitmeyecekti, hiç bitmeyecekti gönlümüzdeki yangýn
Mutluluðu yudum yudum içecektik acele etmeden,
Ellerimiz hiç ayrýlmayacaktý birbirinden...
Bir deli rüzgar esti savurdu bak ikimizi,
Sonbahara döndü mevsimler, anlamýný yitirdi þiirler,
Fýrtýna kasýrgaya, kasýrga boraya, bora tayfuna dönüþtü..
Kopardý bizi birbirimizden savrulduk.
ellerimiz ayrýlmak istemeyerek kenetlenmiþken,
Keskin bir býçak kan revan içinde býrakýrken bileklerimizi,
birdaha toplayamayacaktýk o beyaz papatyalarý
Gözyaþlarýmýz çaðlayarak akarken gözlerimizden,
mil çektiler birdaha görmeyelim diye birbirimizi,
Her güne uyanýrken ayrýlýðýmýz yakýp kavurmayacaktý bizi,
her gece sessiz çýðlýklar atmayacaktýk gökyüzüne,
ve Dolunay öyle mahzun bakarken yeryüzüne buz kesmeyecekti yüreðimiz,
ve...ve inan sevgili hasret türkülerinde aðlamamalýydýk biz
ve inan biz hiç ayrýlmamalýydýk...
nasýlda yýktýlar acýmadan yokettiler sevgimizi.
Þimdi ne kadar özlesemde seni hissedemiyorum,
Ne kadarda istesemde sevemiyorum seni..
Ýþte acýmadan yýktýlar evliliðimi ve acýmadýlar çocuðuma,
Þimdi mahzun bir oðul ve yalnýz bu kadýn gözleri yollarda,
Gelirmi acaba o eski günler diyerek beklemekteler.
Ne tamamen onun olabildin sen ey yar, nede tamamen benim..
Muallaktaki taþ misali havada duruyor sevdam...
Ayrýlýðýmýzýn üstünden sanki asýr geçti yar,
Ne sen benden kopabiliyorsun ne ben seni býrakabiliyorum
Ama seni sevmek istesemde artýk sevemiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaşlandım artık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.