Demek bu gece nursuz seçilmez siluetim, Kendini zor taþýyan masada lamba titrek… Ateþ böcekleriyle bitmez sessiz düetim, Türkülerle mazimin mahzenine inerek…
Bir soru gelip durdu daracýk kursaðýmda; Çözümler sustu yine sözü göze býraktým. Bir an nehir yükseldi solumda ve saðýmda; Uykuya dalar gibi hicran iline aktým.
Baktým yine kan rengi þehrin tüm binalarý… Ýhanet çiçekleri sakin sokaklarda var. Gök kara, deniz kýzýl, vurulmuþ turnalarý, Hatýralarýn mührü çökmüþ þakaklarda var.
Lakin ben bekâreti bozulmamýþ caddenin Eski harabesinde her dem yaþýyacaðým. Efkâr kazýlarýnda bulunmamýþ maddenin Can suyuyla yaramý ovup kaþýyacaðým.
Kapanmýþ bir defterin yazýlsýn kapaðýna Þairin kaleminden kanayan bu naðmeler Ýlk görüþte kamaþan gözümün apaðýna Sýrf müstahakým diye dikilsin al düðmeler
MEHMET DURAK
29.07.2010 - Bismil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Durak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.