ZAMAN SUSTURULMAZ

ZAMAN SUSTURULMAZ

Kendime sýðmýyorum ellerim tutarken
Kendime sýðmýyorum ellerim yazarken
Kendime sýðmýyorum güzelliðin gülerken
Kendime sýðmýyorum sazým olunca
Düþündürülürken

Kesiyorsunuz yolumu dostlar
Özgürlüðe yürümeyelim mi?
Kaybederim kendimi zaman daralýrsa
Karným þiþ boþalmak ister gönül, gönül
Aydýnlýklar karartýlýrken

Kuruluyorum sazýmla türkü, türkü
Gülmek istemesin mi özlediðim anlar
Açýlmak doðunca bana salkým, salkým
Birikimlerimi söndüreyim mi dostlar
Zaman susturulurken

Yazýyorum konuþuyorum söylüyorum
Anlatmak içimde sevinç tomur, tomur
Seslenmek görevim var gerçekleri
Gerçek olmasý gerekenleri solmadan
Ömür an, an geçerken

Yetmiyor üç beþ dakika dostlar bana
Kölesiyim aþkýmýn duvar örmeyin
Dinleyen zamana sevgili insanlara
Býrakýnda söyleyeyim türkülerimi
Ýçi buruk, buruk gülerlerken

Zaman susturulamaz eserken rüzgarlar
Söylenecek söze özgürlük az gelirse
O bir daha geri döndürülemez ki!
Tavý geldiðinde þahlansýn umutlarýmýz
Dur demeyiniz tohumlar ekilirken

m.paþakahyaoðlu 26 Temmuz 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: