“Büyü bozan, Büyücü aranýyor”
Ýlanlarý asýldýðý gece bu þehrin sokaklarýna
“Beni mahvettin” dediðin gün geldi aklýma .
Benim romantik çýlgýnlýðým
Seninse büyüleyiciliðin had safhada
Bir martýnýn kanatlarýnda çýrpýnýrken yüreðin
Þaþkýn bakýþlarýna sakladýðýn hüzünle doluydu gözlerin
Bense bir büyücünün sihirinden arda kalan
Yeniden harap olmuþ ölü kentler gibiydim
Oysa bilmediðin bir þey var
Mavikent kýyýlarýnýn deniz kýzý
Ýçimde hiç anlatamadýðým bir sýzý
Dudaklarýmda sönmeyen har
Kýzgýn kumlarýn ayaklarýmý yaktýðýndan fazla
Yandýðý andý yüreðimin o gün , ettiðin nazla
Nedir ki Akdeniz’e düþtüðün
Nedir ki ýslanmýþlýðýn sýrýlsýklam
Benim saçlarýna baðlanmýþlýðým yanýnda düðüm düðüm
Hiçbir zaman seni suçlayamam
Kendi ellerimle attýðým kördüðüm
Kendi kendime büyülendiðim andý sana
Korkutmaz canýmý býrakmak kollarýna
Avuçlarýmda amanet bir can olmasa
“Ben unuttum yaþadýðýmýz günü,
Sen de unut diyorsun.”
Merak etme Denizkýzý
Gömerim o günü Mavikent kumsallarýna
Ve ben o kumsallara gömüldüðüm gün
Havalanýr bir martý
Kanatlarýnda unutamadýðý anýlarla
Sonra kanadýndan bir tüy düþer saçlarýna
Sen yine baþ baþa kalýrsýn bomboþ avuçlarýnla
BOLAT ÜNSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.