Gölge
Meydanda gezinen kalýba kanma,
Gölgesinden korkar oldu insanlar.
Yaðcýlýk revaçta boþuna yanma,
Gölgesinden korkar oldu insanlar.
Ýstibdat devrini geri getirdik,
Haramdýr diyerek malý götürdük,
Mideden baðlanan nesil yetirdik,
Gölgesinden korkar oldu insanlar.
Evetle hayýrý yarýþtýr diye,
Padiþahým emir verdi hediye,
Giydirip postunu samur kediye,
Gölgesinden korkar oldu insanlar.
Kimi ekmeðinin yorgun yolcusu,
Kimi var dümenin saf oyuncusu,
Kimisi de var ki cellât kolcusu,
Gölgesinden korkar oldu insanlar.
Her gün bir kâbusu býktým duymaktan,
Vicdaným rahatsýz çok uyumaktan,
Onlar usanmadý beni soymaktan,
Gölgesinden korkar oldu insanlar.
Ne buðuz yeterli ne tokat þimdi,
Sanmayýn gözyaþým gölgeden indi,
Fýrtýna kabardý, volkaným sindi,
Gölgesinden korkar oldu insanlar.
Çaresiz gözümde kuruyor þývgan,
Gerçeði haykýrmak asýl görevken,
Hakikat aþkýna yananlar devken,
Gölgesinden korkar oldu insanlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.