Benim Gençliğim

Bir hazan mevsimi çöktü üstüme
Yaprak yaprak soldu benim gençliðim
Bin hüzün, bin keder döktü üstüme
Hep kahýrla doldu benim gençliðim

Kanlý gözyaþlarým aktý sel gibi
Yaþanmamýþ gibi geçti yel gibi
Hep bana uzaktan baktý el gibi
Albümlerde kaldý benim gençliðim

Yokluk güldürmedi garip yüzümü
Hasret, gurbet, hicran yaktý özümü
Çekmedi bir mevsim gönül nazýmý
Acýlara daldý benim gençliðim

Yükledi hayatýn yükünü bana
Tatmadým huzuru ben kana kana
Savurdu o yana sonra bu yana
Sanki göze geldi benim gençliðim

Sevdalar ýstýrap getirdi çektim
Sevilen terk etti boynumu büktüm
Talihin peþinden mahzunca baktým
Sanki hayal oldu benim gençliðim

Gündüzü geceydi, gecesi uzun
Bakýþý kederdi gülüþü hüzün
Aylardan Eylüldü mevsimse güzün
Benden önce öldü benim gençliðim


29.07.2010
15:30

Sosyal Medyada Paylaşın: