SON_KEZ
Son kez konuþtuk yüz yüze
Son kez kozlarýmýzý paylaþtýk birlikte
Evet acý cekmek istemiyoruz son kez
Aðlayarak vedalaþtýk sevgimize
Kahpe dünyanýn karanlýðýna itilircesine
Azrailin aþk sancýsýyla
Bedenime iþkence edercesine
Gel azrail gel korkmuyorum ki sen den
Zaten yaþayan bir ölüyüm ben
Yaþarken aþk acýsý ceken
Yaralý bir meleðim ben
Bir zalimi sevdim kalbi dolu
Kahpece oynadý bana bir aþk oyunu
Son kez beddua etim ona
Elini vijdanýna bedenini allaha
Havale ederek son kez
Sana aþýðým dedim ona
Son kez aðladým yanýnda
Son kez haykýrdým ve yalvardým
Ve son kez vedalaþtýk gözyaþlarýyla
Bir den dünyam yýkýldý
Yaþarken sevdiðini kaybetmek
Ayný masada oturmak
Baþka isimle muhatap olmak
Sevdiðini söyleyememek
Sahte bir kimlik altýnda
Soðuk bir muhabbete dalsakta
Ellerim titreyerek gözümden yaþlar süzülerek
Kendimi bir yalan perdesi ardýna gizleyerek
Sevdiðimle son kez konuþmak istedim
Belki bu son görüþümdür
Rüyalarýmda görmek her gün sevdiðini özlemek
Aþk sancýsý ile dizelere aþk þiirlerini dizmek
Evet sevdiðim bu son kez olmayaçak
Sen her daim þirlerimde yaþayacak
Beni aþkýn acýsýyla yakacak
Her gün rabbime yalvaracak
Bugün de son yarýnda son son kez diyecek
Bitmeyen son kezlerde sevdasýna aðlayacak
Ve yalvaracak son kezlerle
SON_SEZ
Remziye Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.