ELVEDA İSTANBUL

Senin kalpten çýkýþ yollarýn buzlu.
Kayýp gidiyorsun ellerimden.
Benim yollarým karlý, giderken.
Anlasana! Gidemiyorum senden.
Dilinde ki noktasýz cümlen olsaydým.
Dudaðýnda ki sigarayým oysa ben.
Ýçine çekemediðin dumaným ben.
Dudak tiryakisisin sadece sen.


Ruhumu Ýstanbul’a saran!
Ýyi ki uzattýðým elleri tutmadýn.
Yoksa kol açtýðým þehir cehennemdi.
Tebessümü býraktýn bana.
Þehrini býrakýyorum sana.
Ölümü aldýn ellerimden.
Eþsiz aþký kopardýn içimden.
Koþuyorum yeni bir hayata.
mutluyum! Niye mi ?
imkansýzýn eþiðinden döndüm.
Sosyal Medyada Paylaşın: