ACININ EZELİ

kendine iyi bak;
çünkü içinde senli bir hayata
çýktýðýmýn aþina yolculuðudur.
kendine iyi bak;
çünkü senli harflerimi, sessiz ve sensiz noktaladýðým
bir hikayenin baþlangýcýdýr.


duygularýn köründe bir kördüðümcük..
sýrtlanýrsýn da acýyý, çözememenin
burukluðunu öpersin alnýndan hezeyanlarýn.


sýkarsýn da yumruklarýný, içine gömersin
kafatasýnýn derisiz olan acýsýný..
yitermiþ derler acý, yalan !
acýsý geçmeyen acýnýn
þavkýnda sabahlamanýn adýdýr bu oysa..

gene efkarýma bastý þu kahýr olan yalnýzlýk..
ne demeye dillendirim þu lal olanlarý bilmem.



baþka türlüsü ömürlük olan yaþama ters son demim..
piþmanlýk lügatýn sonlarýnda dahi olmayan bir kýtýrcýk.

baþtan aþaðý acý kokuyorum,
özlem diye þavkýyorum sensizliðin ertesine
sevgi ve aþk diye bulanýyorum maviye..
iþte bu nedenle;
acýnýn ezelinde bir feryat deðil, bir insan varoluþundayým

MAVÝ




Sosyal Medyada Paylaşın: