NE İYİ DOSTTUK SENİNLE...
Ne iyi dosttuk seninle,
Ben dýþarýda, sen penceresi bana bakan odanda
Her mevsim, her gün gözün önünde
Bakardýn bana bahar, kýþta ve yazda
Korurdun kara kýþta, ayazda
Ýlaç verirdin hastalandýðýmda
Çiçekli elbisemi giyerken
Bir farklý bakardýn...
Artýk gölgem daha koyu, dallarým meyve dolu
Her istediðini verdim, ilkbaharda çiçeklerimi
Sonbaharda yapraklarýmý, kýþýn kuruyan dalarýmý
Yazýn gölge verdim, sendin bana bakan, emek veren
Bendim daha fazlasýyla sana geri dönen
Ve zaman geldi, iþte o zaman
Ýkimizdik, bir yaþam ki aramýzda dönen
Ve bir gün acýmasýz hayat kýyarken sana
Ve gün o gündü kýyýlsýn istedim,
Sonsuz uykunda eþlik etmek için sana
Mutluydum, tahta oldum mezarýna.
Çýkarken birlikte o sonsuz yolculuða…
Sosyal Medyada Paylaşın:
şinasierdemoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.