Zebun Zamanlarım
Yasak kentin, yasak aþkýný yaþýyorum
Batýk yüreðimde yasaklý
Seni, sende sevdim,
Ben, sende olmasamda
Firakýn, yokluðunda
Düþlerimde, sen varsýn
Bambaþka duygular coþuyor içimde
Serpinti düþlerime, seher vakti sarýlýrken
Yasak kentte tek baþýmayým.
Ayrýlýk rüzgârlarý esiyor içimde
Duygularým ayrýþýyor, rüzgârla birlikte
Yüreðimin vurgun yerinde.
Gecelerim isyanlardayken
Yalnýzlýðýma, hasretin çöker
Savurur içimdeki aþký
Söylemek isteyip de
Söyleyemediklerim gelir sana
Yüreðimden,
savruk düþlerde.
Sormuyorlar ki, bana
Ben, soramýyorum "neden gidiyorsunuz" diye
Gidiþler hep nedensiz ve sebepsiz
Senin gittiðin gibi sessizce
Düþlerim ne terketmeyi istiyorlar,
Ne de kalmayý
Aþkýmýz boþlukta düþlerde dolaþýrken
Ýnandýramadým sevdamý..
Meçhule gittin ruhumda
Sevmeye de, üzülmeye de alýþtým
Ne umutlarým kaldý,
Ne sevmekten vazgeçti
Dört mevsimi yaþadým yüreðimde aþkýmla
Fýrtýnalarda kayboldu,
Saplandý derinliklere sargýn sevdam
Naðmelerde bana hep eþlik etti aþk adýna
Zebun zamanlarýmda
Düþlerim çalýnýrken en ince sazdan nafiz.
Ve yundu duygularým.
Yok olurcasýna bende
sensizken.
ÇERKEZ KIZI
VÝLDAN GÜLDAÐLI
27.07.2010-19.00
NOT:
’zebûn’
Farsçada zayýf, güçsüz, elden ayaktan düþmüþ anlamlarýna gelir..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.