yürüyorum ayak izlerimi silerken buðday tenli sazendeler yürüyorum altýn, gümüþ, bronz çaðlar ardýmda ensemde serinliyor iki ucu ..oklu gençliðim ayartýrken aklýmý asfalt yüzlü adamlar çürümüþ çimenlere basarak yürüyorum …………
kýskanç bir flavtanýn deliklerinde ruhum ölmekteyim yüzüme üflendikçe her defa gök keskin diþlerini geçirken buluta yýldýzlarý göðsüme asarak yürüyorum
en aðrýyan kemiðidir yalnýzlýk hayatýmýn iðrendikçe gecenin dürüstlüðünden kapý ararken kendine üþüyen anahtarlar azmimle kilitleri kasarak yürüyorum
sözlerim vardý asla sýnýrlarý geçilmez ben kazandým nefretini azýlý saatlerin marifetli sayarken ayaklarýmý toprak bereketsiz mahsule küserek yürüyorum artýk d/vurulmam için bütün deliler elde her þey yaþarken oldu bunu bilsin ölüler yollar flavtanýn ve ruhumun peþindeler ………
gri gölge 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.