SENİ ARIYORUM GECEDE

Günlerim gün batýmýný doðuruyor sabahlara,
Güneþ’i utandýrýyor yokluðunun acýsý,
Dudaðýmdaki gülümsemeler acý çýðlýklarla zamana veriyor kendini.
Ay, yüzünü göstermiyor ,
Ay’sýz gecelerim öyle soðuk ki...
Birkaç damla hüzün,özlem akýyor boþluða,
Elinden tutaný yok, boþlukta asýlý,
Acýya kanýyor.

Seni arýyorum;
Yaþam veren soluðunu,kokunu.
Her saniye zamansýzlýða vururken,
Yolunu yitiren düþlerde soluðum kesiliyor.
Tükeniyorum gecede.
Zalim düþler celladý oluyor gecenin,
Her þey kör karanlýklara gömülüyor yokluðunda.
Gri bulutlarörtüyor maviliði,
Ah, rengin sarsaydý...
Rüzgarýn sesine karýþan sesin de gelmese,
Eritecek bu gece beni.

Çiçeklerimiz dallarýndan koparýlmasýn,
Güzelliklerimizin yüzü solmasýn,
Kanadý kýrýk kuþlarýn yarasý açýlmasýn,
Evrene sýðmayan yüreðimiz
Karanlýklarda boðulmasýn sevdiðim.

Sosyal Medyada Paylaşın: