Bir þehvet ýslýðý dudaklarýmda.
Eðil.
Utanma.
Tüm hislerim Adem’den miras.
Üryan besleme duygularýma dokun.
Dokun ki;
içimde irinleþen fesatlýðým damlasýn.
Dokun.
Titrek parmaklarýnla en fahiþe,
Kahpe kalkýþlarýmýn uçlarýna.
Avuçla tüm sýcaklýðýný.
Dokun.
Terk et boðazýný týkayan yutkunmalarý.
En iri aðacýmýn dallarýna tutunan,
Hissene payladýðým,
Tohumluk meyveden tat doyunca…
Uzan,
Ananýn en sancýlý halinde,
Peydahladýðý an gibi, sere serpe.
Þimdi,
En derin dehlizlerine keþfe salmalýyým,
Kas-sýlmalarýn depremlerinin artçýlarýnda.
En misafirperver,
En davetkar, ev sahibesi titriyor bacak aralarýnda…
En iri düðmeye özentili,
Göðüs uçlarýndan damlayan,
Nar ekþisi akýyor dudaklarýmdan beynime.
Her içiþ;
Sýnýrlarý olmayan bir çölün susuzluðuna gebe.
Ýsterik dudaklarýn,
Batýk bir gemiyi,
Dalgalarýyla boðaz-layan bir derya parçasý.
Sýkma kalçalarýmý boðulacaksýn…
Ellerim þehvetinden,
Bir tutam saçýný yolluyor…
Altmýþdokuz gecedir uzanýyorum mahremine.
Çaðlayanlý giz-li vadinde,
Dilaltý gezintim.
Ýki daðýn eteklerinde,
Saðýrlarý uyandýracakmýþ gibi inleyen aksin.
Aðzýmda buruk,
sýcak bir salep ýslaklýðý.
Yeter ensemi yokladýðýn.
Son kýtanýn keþfine ramak kaldý…
Gecenin Düþü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.