Ne düşünür hiç bilinmez

GÜLERKEN DE AÐLAR GÝBÝ


Çile desen daðlar gibi
Kýr yamaçta baðlar gibi
Ne düþünür hiç bilinmez
Gülerken de aðlar gibi

Uzak diyar dað köyünde
Divit kalem var elinde
Bir garip þarký dilinde
Söylerken de aðlar gibi

Sýnýfta güleç yüzü
Þevkat ile sever bizi
Yorgunluktan þiþen gözü
Silerken de aðlar gibi

Gece gündüz iþ baþýnda
Bizleri görür düþünde
Dalar gider dað baþýn da
Bakarken de aðlar gibi

Öðretir hep bildiðini
Hissederim sevdiðini
Nasýl derim öldüðünü
Ölürken de aðlar gibi

Ekrem MAENLÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: