BIRAKIN...
bu gece kapýnýn en ücra köþesinde yine ben varým,
o sabah vakitlerinin perdeni aralayýþýnla aydýnlanýþý yok mu hani..
tarifi mümkün bir olay deðil ki gülüm,
anlatamam sana içimde yaþadýðým o tatlý heyecaný..
ve o nur yüzünün þavký ile cama yansýyýþýn yok mu ..
içime doðan güneþ gibi aydýnlanýr yüzüm sayende...
günlük güneþlik bir cennet kapýsý açýlýr sanki bu mahsun gönlüme..
sensin beni aþkýnla arþa çýkaran ..
sensin beni ummansýz sevda denizlerine daldýran...
ve sensin ki beni zambaklar misali en ýssýz ücralara götüren ...
hesabý olmayan bir muhasebat bu..
yarýný umutlu bir sevda bu ..
çünkü sen varsýn;çünkü sen olacaksýn sevdama mabet ...
burcu burcu samyelleri kokan saçlarýný özledim gülüm ..
içine daldýkça boðulasým gelen o kapkara gözlerini de...
uzattýðýnda koþaþým gelen o pamuk ellerini de...
özlemek;ama yalnýz sevdalýmý özlemek gelir içimden ..
koþasým var soluðum kesilene kadar sevdalýma ,
tutmayýn beni ne olur ey! geride kalan yaþananlar ..
sevdama bu kadar yakýnken yapmayýn ne olur ...
TUTMAYIN BENÝ...
býrakýn ,ben de bir mutlu gün göreyim..
ve isterseniz sonra da ÖLEYÝM ....
NE OLUR TUTMAYIN BENÝ...
BIRAKIN; SEVDALIMA VARAYIM ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.