SONBAHAR
Sararýp soldu dünkü yeþil yapraklar,
Ölümü hatýrlatýr çýplak aðaçlar,
Ýlkbaharda tekrar süslenecek baðlar,
Mahþeri hatýrlatýr, gelen baharlar.
Ýlk yaratan süsler son sistem onlarý,
Küçük beyni yönlendirir canlýlarý,
Dili anlatamýyor yapýlanlarý,
Bir noksanlýk olmadýðýný, gösterir.
Her sonbahar bir ömrün sonuna benzer,
Dermansýz doðar ferman sahibi gezer,
Dönüp dolaþýp baþlanan yere gider,
Seni hatýrlatýr, bütün yaþantýlar.
Bütün iþler tecellisine ulaþýr,
Her þey birbirini destekler dolaþýr,
Çarklar diþini kýrmaz düzgün kaynaþýr,
Mülkü nizamý tamamlar tüm olaylar.
Kendimi kuru yaprak gibi görürüm,
Hak dur der durarým, yürü der yürürüm,
Sayýlý nefes sona gelir ölürüm,
Bana her þey vaadini hatýrlatýr.
Rüzgâra göre yön alan yaprak olsam,
Çürüyüp gidip toprak olup, kaybolsam,
Bu olaylar beni alîm yapar anlasam,
Her þey senin sözlerini doðrulatýr.
8/12/2005
DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.