Has Dostum!

Has dostum kalemim; sayar, severim
Her zaman söylerim; neþem, kederim
Onunla dertleþir; aðlar, gülerim
Ýlham geldiðinde yazar, çizerim.

Arada yorulur; ‘Az dinlen!’ derim
Pek de duyguludur; caným, ciðerim
‘Haydi, yola devam!’ der; gülümserim
Ýþtah geldiðinde yazar, çizerim.

Beni teþvik eder; ‘Bak, gücenirim!’
‘Ya þimdi, ya hiç yok!’ der; bilenirim
En zor zamanlarda hep güvenirim
Heves geldiðinde yazar, çizerim.

Arada naz yapar; haklý, bilirim
Tepki vermese de çok yüklenirim
Serde has dostluk var; deðer veririm
Ferman geldiðinde yazar, çizerim.

Bazen sorgularým; ‘Nedendir?’ derim
‘Beni zorluyorsun?’, ‘Bir gün küserim!’
‘Her an coþulmaz!’; ‘Hak, gücenir!’ derim
Derman geldiðinde yazar, çizerim.

23.07.2010
Sosyal Medyada Paylaşın: