DELİ BİLSİNLER

Beni hep yalnýzlýðýmdan bildiler
Bir türlü mutlu olmayý baþaramadýðým hayat
Artýk hayýrýmdan umudu kesmiþ babam
Sevgisinden utandýðým kýz
Sevgimi ihanetle süsleyen kýz
Beni hep yalnýzlýðýmdan bildiler
Hurmaliz(de) bir gün doðuþuydu
Umudumu çaldý sahili döven dalgalar
Asil göðsüne ihanet damladý bir sevdanýn
Saçak altlarýnda düþtü yaþam parmaklarýmdan
Tam o akþam söktüm gölnümü göðsümden
Yok oldu ellerimde
Babama söz verdiðim adam olma telaþým
Namlulularý doðrultup
Gözümün uzandýðý ufuklara
Dünyayý yönetmek geçti içimden
Oyuncaklara minnetsiz geçirdim çocukluðu
Meðer çocuk bildiklerim hiç büyümemiþler
Hiç þiir yazamadým aþk(a) dair
Savaþlarýn marþlarýný bildim anca
Sessiz sedasýz büyürken kavgam
Bütün mutluluklardan boynum bükük kaçtým
Gül dalýnda bulunsun isterdim parmak izim
Affetsin beni
Elleri nasýrlý anam
Ve kasketinde dertlerini saklayan yorgun babam
Yine bir gece vakti
Yalýn ayak ve ýslanmýþ halde
Karanlýk hücrelerde buldular beni
Þimdi beni dinlersen
Yarý yolda kalmamalý
Geleceðe yürüyen türküler
Býrak zifiri karanlýklarýn gölgesinde deli bilsinler beni
Bana üzülmekten fazlasý düþer sana Serkan
Býrak beni býrak deli bellesinler...

Hüseyin Cihan



Sosyal Medyada Paylaşın: