Þimdi Dünyayý, sen yokken bir köy meydaný olarak görürüm, Tek bekleyen dut aðacý Ýstanbul, Sevgilim..... Ben bunu nasýl anlatýrým Sana sevgilim…Uzaklardasýn. hoþça kal demeden gittin üstelik þimdi yanýnda olmak, bütün gün uykusuz kalmak.Sokuldukça, kollarýn sararken bütün, bedeni mi öylece, senin nefesin, öylece kalp atýþlarýný dinliyor olmak, varken þimdi sen. Ben seni ararken düþlerimde Bir baþka þehirde Küçük ellerini seviyorsun. Yetim bütün çocuklarýn…
A.Rýza
16.07.2010 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
A.Rıza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.