Düet I. (Kadın-Erkek)

Adam:

Þu vahþi göklerin öfkeyle kükremesini duyuyor musun?
Ey günahkâr kadýn!
Ve þu uzak uðultulu tepelerdeki
Ölümcül yýldýrýmlarýn gürültüsünü

Bir bakýþýnla iþte öyle akýtýyorsun
Kývýlcýmlarýný yüreðime
Senin için kaç kez Tanrýlara meydan okudum ben
Ölüm vadilerinde

Defalarca yolumu kaybettim
Gemilerim talan oldu
Gözlerinin dipsiz ve sisli denizlerinde

Ama senin umurunda mý dünya?
Ve senin uðruna cennetleri feda eden erkeðin

Ah senin þu boðazýna düþkünlüðün!
Ölecektin sanki açlýktan
Ýblise uyarak yasak meyveleri yoldun
Tanrý’nýn elma aðacýndan
Sonra da cennetten kovuldun
Kaburga kemiðimden yaratýlan
Zalim kadýn


Kadýn:

Aman Tanrým!
Ne saçma ve komik sözler bunlar!
Defalarca duyduðum.
Ya da senin küçücük kafanda uydurduðun

Cümle âlem biliyor
Dünyanýn tüm insanlarýný ben doðurdum.

Sizler deðil miydiniz?
Örümcek kafalý papazlarýn aðzýna bakarak
Bir kucak odunla sarýp beni engizisyonlarda
Uyduruk sebeplerle
alev alev
Acýmasýzca yaktýnýz
Sonra da mermere nakþedip güzelliðimi
Adýmý Afrodit koyup
Tanrýçam diye taptýnýz.

Siz deðil misiniz beni köle yapýp yýllarca
Tacirlere satan

Ve yirmi birinci yüzyýlda
Namusumu taciz
Ülkemi talan eden
Bebeðimi öldüren
Ve açlýklara mahkûm eden
Kadýnlar mý?

Var mý bildiðiniz bir cennet hayaliniz?
Yapayalnýz tek baþýna
Kadýnsýz ve sevgisiz.


Celal Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın: