Uy
Buğulu Aynam
Buðulu gözlerle bakýyorum aynadaki suretime,
Siyah beyaz film þeridi gibi geçiyor hayat sahnesindeki acemi rollerim,
Tatsýz, tuzsuz ve de ekþi hallerim,
Derken gözlerimin buðusundan olsa gerek,
Karmaþýk bir hal alýyor aynada ki suretim,
Tanýnmaz bir kimliðe bürünüyor,çirkinleþiyor durmadan,
Son vermek için daðlýyorum bir çift gözyaþý çeþmemi, ama sonuç vahim,
Baþka birþey olmalý diyorum ve nefesimi tutuyorum tütün kokulu ciðerlerimde.
Kalkan sis perdesi gibi kendimi bulmaya baþlýyorum aðýrdan alan haller içinde.
Ve anlýyorum kan çanaðý gözlerim masum bu yokoluþ hikayesinde.
Tek suçlu nefesim.
Daha fazla tutamýyorum artýk azad ediyorum tütün kokusu sinmiþ nefesimi.
Kahretsin yine baþlýyor karmaþýk hallerim.
Anlaþýlan nefes almayý baþardýðým müddetçe devam edecek
Bu camý çýkasý aynadaki varoluþ özlemim.
Beceremiyorum dostlar
Ne nefesimi kesebiliyorum ne de nefesimi buðulaþtýran buz gibi
Kadýný....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Uykusuz ve Tütünsüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.