KIRIK KALPLER
Yeni açmýþ bir gonca idik yâr ile ikimiz,
Daha yeni baþlamýþtýk o leziz, taze aþka.
Yanmakta iken odunda, mesti ile tertemiz,
Düþünmüyorduk hiçbir þey, velhasýl aþktan baþka.
Harap ediyordu düþlerimiz, tastamam bizi,
Çarpýyordu her an, sevda dolu þakrak kalbimiz.
Görmüyordu gözlerimiz, aþikâr hiçbir izi,
Kenetlenmiþti, onca erki ile ellerimiz.
O kadar neþeli, þendik! Hem de mamur yârla ben,
Geçmiyordu aklýmýzdan, o ayrýlýk denen þey!
Yok iken sevi hayatýmýzda, ne ben ne de sen?
Girdi aramýza mürai, kalleþ denen bir bey!
Onunla bir oldu felek, kaldý kalbimiz kýrýk,
Çözülmeye yüz tuttu aramýzdaki bu baðlar.
Kaldý elinden yârin, o aþk dolu kalbi kýrýk,
Benim ki ise: Dem be dem yâre karalar baðlar
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
ONAR ONAR SADÝFE’Mden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.