günler geçiyor ve düþünceler duruluyor.. yakýn olmanýn verdiði tatlý heyecan, yerini bitmeyen korkulara býrakýyor.. nasýl olur diyerek girdiðim yolda, sönük bir umutla bakýyorum yarýna.. hani hep kendine dair bir çekincen vardý ya, insan bu; her zaman dört dörtlük olamaz ya..
günler geçiyor ve düþünceler duruluyor.. her zamankinden fazla þu an korkularým, kimse farkýnda deðil içimde kopan fýrtýnanýn..
günler geçiyor ve düþünceler duruluyor.. sana yakýn,ve bir o kadar da uzak olmanýn verdiði huzursuzluk, koca bir günü mahvetmeye yetiyor..
günler geçiyor ve düþünceler duruluyor.. sana dair þiirler yazacaðýmý söyleseydi birileri, derdim ki; ’’git iþine yahu güldürme beni’’.. þimdi kalem elimde gülüyorum yine.. lakin bu gülüþ benzemez senin bildiklerine, alaycý,samimiyetsiz,içi boþ deðil iþte, korku,huzur,endiþe,umut saklý bu gülüþte..
günler geçiyor ve düþünceler duruluyor.. nasýl desem,bir anda günaydýným oldun, gündüzler yetmez gibi,gecelerime de doðdun, ben bundan deðil,çaresiz kalmaktan korktum..
günler geçiyor ve düþünceler duruluyor.. nasýl olur dedim,diyorum da hala; günaydýným..narçiçeðim,sevdiðim.. Sosyal Medyada Paylaşın:
karam.elzem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.