Çiçeði burnunda bayan öðretmendi.
Erkenden kalktý , giyindi ve süslendi.
Yüzü , vücudu , her tarafý güzeldi.
Giriþ zilinin çalmasýný bekledi.
Yýllar yýlý bu günü hayal etmiþti.
Az deðil , bir sürü okul bitirmiþti.
Göreve baþlayýp , maaþa geçmiþti.
Tanrýya þükür muradýna ermiþti.
Öðrencileri tanýmak istiyordu.
Çok heyecanlýydý sesi titriyordu.
Altmýþ göz sürekli ona bakýyordu.
Gezerken bacaklarý dolaþýyordu.
Adýný soy adýný yazmak istedi.
Ön masadan bir öðrenci söz istedi.
Ama , jartiyeriniz göründü dedi.
Öðretmen , bu çocuða çok sinirlendi.
Bir gün uzaklaþtýrma cezasý verdi.
Öðrenciyi hemen evine gönderdi.
Eðildi , çorabýný düzeltmek istedi.
Bir baþka öðrenci , öðretmenim dedi.
Uyarmalýyým , farlarýnýz göründü.
Allah kahretsin , aksilikler günüydü.
Kaç gün ceza vereceðini düþündü.
Bu suçun cezasý da en az beþ gündü.
Düþen kalemini almaya çömeldi.
Öðrenci , öðretmenden özür diledi.
Çantasýný alýp kapýya doðru yöneldi.
Ben , hiç okula gelmemeliyim dedi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.