SONER AĞABEYİM
Gülen gözlerin neþe saçardý Güzelçamlý’ya.
Can fedaydý, böyle güler yüzlü komþuya.
Nasýl býrakýp gittin, þakacý kimliðinle bizleri.
Ýnanmýyorum aðabey, sanki döneceksin gibi.
Sabah erken kalkar, bir cigara yakardýn.
O tertemiz kalbinle, geçenlere bakardýn.
Kahveni yudumlarken, neþe ile coþardýn.
Kahkahaný esirgemez, iki de laf takardýn.
Marifetli ellerinle, güzel meze yapardýn.
Akþamlarý þen þakrak, iki duble atardýn.
Mezeleri göstererek bana çalým satardýn.
Ýkram için elde meze, yanýmýza koþardýn.
Eski soyadýyla seslenirdin Saniye ablama.
Eþine Savaþ diyen sesin, halen kulaðýmda.
Unutmak ne mümkün seni ihtiyar delikanlý.
Seninle yaþanan her an unutulmaz bir aný.
Eþim kýzýn gibiydi, bana damadým derdin.
Olmadýðým günlerde, ona kol kanat gerdin.
Sen bir komþu deðildin, sanki ailedendin.
O güzel yüreðinle, kadir kýymet bilendin.
Oyyy abim oyy, çimleri sulamak bile kor.
Kýzýn gibi sevdiðin komþunun iþi çok zor.
Kiminle yarýþacak þimdi çim sulamak için.
Sessizce çekip gittin tabi keyfin o biçim.
Biricik oðlunu, daha yeni evlendirmiþtin.
Babalýk görevinde, son murada ermiþtin.
Bu yýl nasýlda göðsün kabararak gelmiþtin.
Sanki bir þeyler hissetmiþ, sanki bilmiþtin.
Bir akþam öncesi toplamýþtýn tüm aileni.
Biliyorum gözlerin arýyordu oðlun Emre’yi.
Nasýlda neþe doluydunuz, çoluk çocukla.
Hazýrlanýyordun sanki. O kasvetli sabaha.
Burada yaþayan her fert seni çok sevdi.
Gözyaþlarýna boðdun Söke-Grup kent’i.
Hani karpuz satan o çoçuk var ya; Savaþ.
O bile haberi duyunca gözleri doldu yaþ.
Þimdi sabahlar sensiz, bahçemiz sessiz.
Karþý balkonda gülümseyen hayalinleyiz.
Kimse þaka yapmýyor bize kederlerdeyiz.
Son numaranýda yaptýn be Soner abimiz.
Damadýndan armaðan olsun sana dizeler.
Mekanýn cennet, nur olsun yattýðýn yer.
Bin ömür gelip geçse, doldurulamaz yerin.
Yüreklerde þen kahkahan, gülen gözlerin.
HER ZAMAN YANIMDASIN YÝNE SES OLDUN TEÞEKKÜRLER HÜZÜN ÞAÝRÝ...
MEHMET FÝKRET ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.