Bir, ayýn kýzýlýný sevdim, Birde o güneþ yüzünü... Gülüþün bana gülmeyi, Aðlayýþýn kederli yýllarýmý anýmsattý...
Sen benim anýlarýmsýn...
Sen geldin ya ; Gönlüme doðan güneþi engelleyen, O kara bulutlarý yýrtýp attýn... Güneþim oldun, erittin içimdeki buzullarý, Umudum, sevincim, mutluluðum oldun... Ben seni çok sevdim...
Sen benim mutluluðumsun...
Ben seni; Saðanak yaðan yaðmur damlalarým , Penceremin kenarýnda çakan þimþeðim, Kýyýlarýma vuran dalgalarým, Denize düþen yakamozum gibi sevdim...
Sen benim yakamozumsun...
Güzel günlerimde oldu, Kötü günlerimde, Mutlu anlarýmda oldu, Mutsuzluklarýmda, Hiçbir þey mutluluk vermedi bana Senin doðduðun gün gibi BERENÝM...
Sen benim canýmsýn...
Caným torunum benim Doðum günün kutlu olsun... Gün gelip okuduðunda bu þiiri Umarým yanýnda olurum...
Sahi o minik dizlerine yatýrýp, Benimle dertleþir misin? Yoksa kalk be ihtiyar Git kendin gibi yaþlý biriyle dertleþ Seninle uðraþamam mý dersin...
Ne dersen de be torunum kabulüm, Yeter ki sen saðlýklý ol, Ben sana canýmý bile veririm... Benim solmayan çiçeðim...
Emekleme ve day day ile dalya bir dedin Yeter artýk bu kadar tembellik bebeðim, Ýki ellerini yana açýp, Dalya 2 de dedene koþarak gelir misin?...
Kazým Doðan 23.07.2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.