Kavuþmak yakýn diye, hep kendimi avuttum Hiç düþünmedim sonu, vah! Pervasýzca daldým Aþkýnla yanan kalbi, gözyaþýmla soðuttum Umutlarým boþ çýktý, gam ile duçar oldum
Sanki fýrladý çýktý, bence böylesi gerek Çünkü seni sevmiþti, koþulsuzca bu yürek Koklayamadým korktum, incinirsin diyerek Gül sanmýþtým ben seni, karþýmda diken buldum
Sen sevgili deðilsin, sevenler böyle yapmaz Ölümde olsa gider, sevda yolundan sapmaz Canýný teslim eder, sadece ona tapmaz Ben böyle biliyordum, yanýldým, þaþýp kaldým
Tazecik bir fidandým, seni gördüðüm gece Ne þiirler yazdýrdýn, bir ömür, hece, hece Hiç acýmadýn kýydýn, seni seven bu gence Fitil fitil ödettin, baðýnda hozan, soldum
Baðladým yüreðimi, ipi çözüp salamam Bir amacým kalmadý, ben burada kalamam Sayende derde doydum, daha fazla alamam Yaklaþma uzak oyna, boðazýma dek doldum
Bana layýk deðilsin, bilmedin nimeti Kör gözüne çarptýkça, haktan gelen himmeti Salladým aþk kýlýcý, görmedim ganimeti Doyasýya yaþattýn, Istýrabýnla öldüm
Halil Ýbrahim Yýldýz Sosyal Medyada Paylaşın:
HALİLİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.