İMRENSİN
Olgun baþaklarda eðridir boyun,
Mütevazý ol ki, toprak imrensin.
Hayvanlarýn hasý masumu koyun,
Örnek al kendine, kuþlar imrensin.
Tafrasýndan meçhul önü arkasý,
Ýsyan içindedir bitmiþ markasý,
Bir nefes son demek seçkin hýrkasý,
Baþýn önde yürü, taþlar imrensin.
Ne Nemrut, ne Karun baki kalmamýþ,
Mal, mülk, evlatlarý kökler salmamýþ,
Gidenler ardýndan ibret almamýþ,
Karýnca çiðneme, canlar imrensin.
Kurtlar sofrasýnda olsak uyanýk,
Durulmuyor sular her an bulanýk,
Kuru hep kurudu sulu sulanýk,
Saygýlý olalým, kurtlar imrensin.
Daðdan yüksek uçan kuþlar deðilsin,
Aslýna uygun ol gören eðilsin,
Ýz býrak arkada yolun bilinsin,
Mahþere dek anýl, sýrat imrensin.
Ne kadar süslensen giyersin kefen,
Belki fayda verir öðrendiðin fen,
Olacak orada melekler efen,
Gönülde sultan ol, mezar imrensin.
01/09/2006
dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.