Kapadým dýþ dünyaya ruhumun pencerelerini
Çektim yavaþça gözlerimin ince tül perdelerini
Öbür aleme giden uzun ince yol içimden geçer
Daldýðýmda uykuya ruhum her gece oraya göçer
Aðladýðýmda hýçkýrýklarýmýn sesini duyan biri var
Ehl-i vefadýr o, ki her andýðýmda o da beni anar
Alem bir þiir misali güzel, o da bu þiirin kafiyesi
Tanýdýktan sonra býraktým bütün gamý ve yeisi
Gecenin ortasýndayým nerdesiniz zifiri karanlýklar
Nuru varken isterse sönsün gökteki þamdanlýklar
Onu bilmeyenler ürpersin anýldýðýnda adý ölümün
Ölüm sadece bir dikendir dalýnda ebedi gülümün
Soner ÇAÐATAY 19:16 / 19.4.2010