ümmü

gözlerinde hare hare yeþiller
pencere önü fesleðenim,
bir küçük esintide
meneviþlenen
reyhaným.

neyin elinden
bu inatla tutuþun..
asýlýrken
göðsündeki muskayý.

bir kolunu sývamadasýn
omzuna kadar.
yangýn bir kolunu mu yakmada
bu tenha yerlerde

ateþler kor bedeninde oysa
ayaklarýn titremede
yýllarýn yorgunluðunu örter gibi
yoksulluðunu örten battaniyede.

ümmü
ümmi mi
hayýr
yüreði bir dolu aydýnlýk
ne kin tutar içi
ne silah tutar eli
ümmü
sevgidir bebelere
merhabadýr,
hastalara
yaþlýlara
yolculara…

týlsým bozulmuþ..
nafile beklemeyin köþe baþlarýnda.
ümmü
kocaman yüreðiyle yatmakta.

‘yemek yiycen mi?’
‘asdan yerim aba.
daha hinci yedim.
sen görmedin mi?’

açlýk
acýktýðýný bilmiyor ümmü
tokluk
dünyaya tok bir çift yeþil göz ümmüde
umut
kapýda deðil gözü
sevda
aramýyor günebakandan bir güneþ
gökyüzüne

ümmü
deryada bir yelken,
rüzgar beklemeyen.
bir çift gözde sevda aramayan.

ümmü
küçük menderese akan bir su
ümmü
topraktan güneþe bir yol…

18/07/2010
kiraz


Sosyal Medyada Paylaşın: