sen geç bunları

hangi yýl,ay,gün yada saat,
takvim yapraklarý sarardý,duvarda.
söylediðin sözleri ezberledim.
hecelere böldüm,sonunaysa;
hep nokta iþareti geldi.
ne sen vardýn yanýmda,
nede nefesin oldu nefesimde.
memleketin bile yoktu senin,
elinde pasaportun,benden uzakta.
baþýmý önüme eðmiþ olsanda;
ben seni hep,yýldýzlarda gördüm.
aya bile sitem ettim ben,
yalnýzlýðýmý hatýrlatýyordu o an.
gecelerse çekilmezdi,kasvetliydi.
balkonumda yatan köpekti ben yatmadan
uykuya dalmayan beni bekleyen.
ýþýðýn etrafýnda bir kelebek vardý,
kendini saða,sola çarpan tutunamayan.
birde bendim sana dokunamayan,
ulaþamayan,kavuþamayan.
mazeretsiz mazeretli olan sen,
yalanlarýnda burada boðulansa ben.
ey sevgili sen geç bunlarý.
ben kar yaðdý sayarým üstüne,
umutlarýmýn,yarýnlarýmýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: