Koşuyorum ya da sürünüyorum yerlerde...

Gecenin ardýndan gelecek günü bekliyorum
Ne zaman nasýl gelecek bilmiyorum
Arýyorum; gün doðumunun açacaðý pencereyi
Soruyorum; Nerdesin?

Koþuyorum ,hangi yöne koþtuðumu bilmeden
Kaybetmeden kendimi ýþýðýmý arýyorum
Gözlerim yaðýyor yanaklarýma
Haykýrýyor yalvarýyor, soruyorum!
Nerdesin?

Dizlerimin baðý çözülüyor
Takatim tükeniyor
Bulamýyorum

Kan kokusu sinmiþ burnuma, ayaklarýma üþüþmüþ sinekler
Gözlerim kapanýyor
Koþ diyor içimdeki ses
Koþ... Yetiþ!
Koþuyorum ya da sürünüyorum yerlerde

Ya yetiþemezsem diyorum
Yetiþemezsem!
Bu son gün doðumudur beklide, sabaha ulaþmalýyým
Bir daha doðmayabilir
Ya da ben görmeyebilirim…


Þiirime sesiyle hayat veren Tamer beye teþekkür ediyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın: