HASRET

Bir yaz gününün nemli Ýstanbul sabahýnda,
Özlem kokar her þey, her yerde sen.
Aðaçlar, kuþlar bile sevdiceðin yanýnda,
Hasret kokar her þey, her yerde sen.

Öyle nakþetmiþsin ki benliðime, silmek imkansýz,
Sensiz tadý yok bir þeyin, harap, köhne ve ýssýz,
Gönlümde taht kuran ey güzel kýz,
Hasret kokar her þey, her yerde sen.

Bir tek tatlý söze neler vermezdim,
Dünyalar senin deseler, seni isterdim,
O benim, ben onun, ayrýlamayýz derdim,
Hasret kokar her þey, her yerde sen.

Ýnsan mutlu olur, dokunmak ister ya bulutlara,
Uyanmak istemez, görmekte güzel bir rüya,
Bir gün gelir sevmekten de usanýlýrmýþ(!) güya,
Hasret kokar her þey, her yerde sen.

Rüya bu ya, öyle týlsýmlýdýr ki güzel kýz,
Orada gürültüye yer olmaz, güzel ve sessiz,
Gördüklerini isteme, belki de imkansýz,
Hasret kokar her þey, her yerde sen.

Eðer bir gün ayrýlýrsan sakýn üzülme,
Kaderim böyleymiþ de, hayata küsme,
Sen sen ol sakýn ha, sevilmeden sevme,
Hasret kokar her þey, her yerde sen. Recep ÇAKMAK 24.07.1985/ SELÝMÝYE/09.30


Sosyal Medyada Paylaşın: