İSTANBUL

Ýstanbul,bu aleme cennetten düþen bir köþk,
Ýstanbul,dar’ül vuslat,dar’ül hayat,dar’ül aþk.

Yedi tepeden bakýp,yedi alemi seyret,
Minarelerle yere çakýlmýþ Sultanahmet.

Kýrgýn yalnýzlýðýný seyreder duya duya,
Yaþlý anýlarýyla kederli Ayasofya,

Semaya yükselirken, dualar her saniye,
Þaha kalkmýþ bir kýsrak gibi Süleymaniye.

Sahaflarda gömülüp kitap sayfalarýna,
Eski alyans,eski aþk düþer Çýnaraltýna.

Güvercinler el sallar yürürken Beyazýttan,
Nezaket abidesi,süslü Valide Sultan.

Nice aþklar yaþadým,der gibi Kýz Kulesi,
Eyüp Sultan,gönlümün huzur bulan köþesi.

Denizden çekerlerken,güneþi balýkçýlar,
Sessiz,sakin ve sevda doludur hep Üsküdar.

Ruhumun anahtarý saklý Yuþa Tepesi,
Bir yanda vuran çan’lar,bir yanda ezan sesi.

Martýlar mesken tutar,dinlenen vapurlarý,
Denizi gözler hala,boðazýn hisarlarý.

Boðazýn kýyýsýnda,suya inmiþ yalýlar,
Muhteþem emanetler saklý yaþlý saraylar.

Her yerde ecdadýmý hatýrlatan eserler,
Yüzlerine tuðralar nakþedilmiþ çeþmeler.


Sen bu mavi bahçenin parýldayan gülüsün,
Mahsun kalplerimize usulca süzülürsün.


Sende açar çiçekler,solmaz gönül güllerin,
Hep ümidi olmuþsun dargýn sevgililerin.


Boþuna aramýþlar ab-ý hayat senmiþsin,
Ne muhteþem sevgili,ne eþsiz güzelmiþsin.


Karlar düþer kubbene,yaðmurlar koþar sana,
Süzülür topraðýndan sahabeler katýna.



Aþkýma aþk isterim,adý Ýstanbul olsun,
Derde derman isterim,adý Ýstanbul olsun.



Bizi anmýþ seninle Hazreti Rasülullah,
Ne seni bizden alsýn,ne bizi senden Allah.

Bedrettin Erol

Sosyal Medyada Paylaşın: