Gençliğim

Hayat bahçesinde süslü aðacýn,
Dalýnda tomurcuk güldü gençliðim.
Rengârenk çiçekten aldý özünü,
Kovanda taze bir baldý gençliðim.

Hedefi þaþmazdý, gitti çýðýrdan,
Þeytana uymazdý, aldý aðýrdan.
Hatamý affeyle Ulu Yaradan!
Yolunda, bir aciz kuldu gençliðim.

Hiç kimse etmezdi ondan þikâyet,
Ýnsanlýk dediðin budur nihayet.
Her zaman doðruya etti ziyaret,
Güzele, iyiye yoldu gençliðim

Gün oldu sefalet geldi kapýya,
Ýsyaný olmadý, saðlam yapýya.
Ne paraya esir ne de tapuya,
Deðersiz, geçersiz puldu gençliðim.

Fýrtýna gibiydi, estikçe esti,
Ununu eleyip, eleði astý.
Azýðý; topraktan bir küçük testi,
Dolar mý dolmaz mý bildi gençliðim.

Ne çare gelmez ki gidenler geri,
Dedim ki unutma, geldiðin yeri.
Piþmanlýk faydasýz ezelden beri,
Saçýný baþýný yoldu gençliðim.

Hor görme hiçbir an; mazini asla!
Gönlünü doldurma, keþkeyle yasla.
Ýtibar gelmez ki altýndan tasla,
Arayýp sonunda buldu gençliðim.

Yirmili yaþlarda, dokuz canlýydý,
Bir yerde duramaz, heyecanlýydý.
Sözünün eriydi, delikanlýydý,
Bazen de çekilmez hâldý gençliðim

Kýrkýnda baðrýna ateþler düþtü,
Geride kalanýn hepsi de düþ’tü.
Kaç kere haþlandý, piþtikçe piþti
Hamlýðýn izini sildi gençliðim.

Farkýnda deðildi geçen zamanýn,
Baþýna çökecek beyaz dumanýn...
Naðmesi kesildi artýk kemanýn,
Ha koptu kopacak teldi gençliðim.
Hazanda gül gibi soldu gençliðim

07/2010Konya


Sosyal Medyada Paylaşın: