Kök Veren Sevdanın!

Rastlantý hayat bu
Rastladým bir aþýða
Rüzgar gibi çýðlýk çýðlýk
Esiyordu sevmenin yeli
Öyle mutluydu ki
Gölgesinde kalýp
O koca çýnarýn
Kök veren sevdanýn
Sesini dinlerken
Mutluluðum sonsuzdu
Meltemiyle sarhoþluðu
Attý beni þiir
Mahzenime
Mabedime inip
Mateminde kaldýðým
Mirasýyla yazdým iþte !
Sevenler sakýn ayrýlmayýn
Kök verin boy verin
Güneþe doðru
N’olur ...


Oya Gedik
Aþýk yürek ti o...






Sosyal Medyada Paylaşın: