ÖMRÜMÜN ÇEHRESİ
Görmeyen gözlerimle süzdüm kâinatý,
Ufkumda bir bakýþta buldum hakikati,
Bende gerçek olan aþýk olmak deðilmiþ
Aþký bulmakmýþ meðer
Paslý vicdanlara inat,
Kaybettiklerime kavuþmakmýþ,
Adým adým koþtuðum dünyanýn peþinden,
Hiç geçmeyecek sandýðým þu yirmili yaþýmdan,
Hayat hep bana güzel sandýðým zamandan,
Olup da büyüyemediðim babamýn kucaðýndan,
Her yalanýn ardýndan gerçeðe bakýyorum,
Gidenlere dur diyorum; kalanlar da gidiyor,
Sineme baktým nedir geride kalanlar,
Tek tek seslendim duyuramadýklarýma
Gücüm bitmiþken son kez direndim.
Ýçimdeki güzellikleri zamana yükledim.
Dönüp baktým ki oda soluyor:
Hayallerimi dünyaya örttüm.
Görmek istemediklerimi yokluða gömdüm,
Ýnanmadýðým her bir þeye sýrtýmý döndüm
Gayb’a býraktým bilinmeyenleri.
Kendimi havale ettim her þeyin sahibine,
Sevilenlerin yanýnda olmayý diledim…
Korkularýmla yüzleþmeyi bildim.
Her yaþýmda yaþananla bilendim.
Sonuna gelirken sonsuz olaný seçtim.
Gök kuþaðýndan geçen biri olduðumu fark ettim.
Asýl aþkýn aþka olduðunu öðrendim.
AYSEL USTASU(ERGEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.