analar kan ağlıyor

bir sýzýki yürek yakar kavurur
bir acýki içim içim burkulur
beni derdest eden kahbe düzen
elbet intikamým yükseklerden duyulur

neþter yarasý yüreðimdeki ince ve derin
son demindeyim artýk derdin kederin
beni ezemezler yapamazlar isyankar
ama mahkumu olmuþuz zalim kaderin

kan þakaðýmdan ince ince akýyor
tabutla giden evlat yürekleri yakýyor
rabbim kalleþi ezmeye ver bize derman
þerefsiz mehmedimi hep kalleþce vuruyor

peþine gidildimi it gibi kaçýyorlar
giderken etrafýna pislikler saçýyorlar
daðda bok içinde karýn doyurup
domuzdan beter kahbece yaþýyorlar.

zaten ölüsüde yaramaz itlerin leþlerinin
gözyaþýndan göl olur þehidin eþlerinin
kokusundan anlayýn yuvasý kandildedir.
arkasý bok kokar itlerin peþlerinin.

gidip dökelim benzin yakalým kandilleri
tek tek asalým baþta olan köpeklerini
dünya ibret alsýn türk ne yamandýr.
serelim leþlerini kenara hamsi gibi

mazluma silah çeken elleri hep kýralým
analarý aðlatan kalleþi hep vuralým
uyanýn ey millet analar kan aðlýyor
biraz kulak verelim feryatlarý duyalým
Sosyal Medyada Paylaşın: