Denize bakýyorum, dalgalarý benden çok ama çookk uzakta, Esen rüzgarlar fýrtýnaya dönse de, ulaþtýrsa tez zamanda, Nefesini hissetsem taa benliðim derinliklerinde, Ýstanbul þahit olur mu acaba, hevesimi nefesin yapmama, Zamaný durduracaðým iþte o anda...
Köpüren bir þampanyanýn damlalarý gibi, Asma yapraklarýyla mý kutsasam nefesini, Razý olur mu peki gönüller, Ankara’da deniz olmayýp ta nefesinin olmasýna, Týp týp atan bu yürek kabarmaz mý ? Aðlamaz mý haline, köpüremeyen Þampanyanýn, akýp giden damlalarý olmasýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Naz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.