En yüksek daðlarýn tepesine kadar çýktým Kabarmýþ duygularým ile zirveye aktým Doruk bembeyaz bir kar tabakasýyla kaplý Bir çiçek vardý açan kökleri kara saplý.
Ýþte hayatým boyunca beklediðim aþk bu Ýnsanlardan uzak tek baþýna bir çiçek bu Bu kadar zahmete deðmiþti doðrusu dedim Önünden dik çöküp sevgi ile sendeledim.
Havalar ayaz, manzara çok soðuk ve beyaz O çiçeðe dedim ki kalbine beni aþk yaz Kaz dedi karlarý eþele biraz çýksýn aþk Bir mezar kazdým, mezar taþýna yazdým ilk aþk.
Fantastik aþklar iþte böyle bir þeydir kardeþ Aþk dediðim çiçeklerin çýktý hepsi kalleþ Zaten aþk deðil geçen mazi bir tutku imiþ Buldum, aþkým en tepede bir kardelen imiþ. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.