Ne çok zaman geçmiþ. Kaç takvim yapraðý yýrtýlmýþ üst üste eklenen. Ne çok zamanýmýz varmýþ birbirimize ait , yollarýmýza teðet geçen. Bir adým kadar yakýn ,bin mil gibi uzak yaþanan. Hep bir saat, bir gün,bir yýl sonrasýna ertelenen söylenmemiþ sözcükler kalmýþ. Küçücük yüreðimde ben sana ne zaman geleceðini bilmeden adam boyu sevdalar büyüttüm, her an ve hiç býkmadan. Ama kayýp zamanlarýn krallýðýnda boynumu büktüm çaresiz ve sustum. Her günün sonunda biriken yokluðunun kahvemdeki buruk,acý karamel tadýyla gün batýmý sevdan kalmýþ günlümde. Gün batýmý gibi uzak,hüzünlü,sessiz ve derinden. Vedalaþan gözler yaðmura yolcu olmuþ açýk denizlere varamadan. Yokluðunda çalýþan en aðýr zaman iþçisi olmuþum . Kendi gönül hücremin yýkýntýlarý arasýnda sýkýþýp kalmýþ kaç çizik olduðunu sayamadan..... Sosyal Medyada Paylaşın:
Alagadi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.