Git Başımdan

Haziran sonu: 2010
//Kor ateþler içinde yatýyorken upuzun; baþýmda bekliyordu…//

Elinde kýlýç yoktu boynumu vursun
Ýlmekli halat yoktu daraðacý kursun
Baktým ellerine ayný ben
Gözleri kýrmýzý deðildi ayný sen
Yabancý deðildi biliyorum
Biliyorum o da bizden
Ama baþýmda bekliyordu
Hadi diyordu ikide bir
Hadi can
Gidelim buralardan

Kimsin diyemiyordum kendisine
Diyemiyordum nereye ve niye
Bilmem ki acelesi ne
Israr ediyordu hep kalk diyordu
Kalk hadi hey
Hadi gidelim diyordu leylim ley

//Ak toprak boyasý dört duvar, çýrçýplak. Tavan, kýrmýzý çamur sývasýydý ve çok yüksekteydi. Bir döþek vardý yerde. Yer topraktý ve üstündeki döþek sarý bir yaprak. Yel yoktu odada. Hava durgundu. Ama döþek, altýnda su varmýþ gibi usul usul sallanýyordu. Bedenim, sudaki sarý yaprak üstüne düþmüþ kuru bir çöp gibi kýpýrtýsýzken, ruhum yükselmiþ tavan altýna; ikilemler içindeydi. Gitsem mi acaba, kalsam mý der gibi…
Gitmek mi zordu, kalmak mý?
Zor tabii, ikisi de zordu…
Gece olmalýydý, evet. Çünkü kandil, is çýkararak ýþýlamaktaydý. Duvar diplerine dizilmiþ insanlar görüyordum sisler içinde. Ve dilleri sus olmuþ çaresiz, elleri dizlerinde. Arsýz bir ölüm, küçük bir odanýn içinde…
Ne yapsýnlar çaresiz, bekliyorlardý titreyen yürekleriyle…//

Sakalý yoktu çenesinde, kýr keçi gibi
Kulaklarý sivri deðil, ovaldi biz gibi
Çirkin deðildi yüzü
Dili tatlýydý
Hadi diyordu ver elini
Ver gidelim leyli leyli
Bu defter kapansýn diyordu
Kapansýn an evveli

//Kim bu diyemiyordum kimseye. Kimse de bilmiyordu bunun zoru ne…//

Öyle baktým gözlerine
Bildim dedim sessizce
Bildim bildim sensin
Hiç sýrýtma Azrailsin
Can ister cancaðýzýn ama
Erken geldin bilesin…


***
Bir uçurtmam oldu da uçurdum mu semalarda
Bisikletim var mýydý üçteker
Elimde gül kokulu cam þeker
Ýskarpinlerim oldu da gezdim mi toz yollarda
Ya sarýlýp da öpenler
Koçum tosunum diyenler
Gelip sordun mu o zaman
Mutlu muydum çocukluðumda

Sonra damat mý ettin beni smokinler içinde
Kutladýn saadetler mi diledin
Hüzünlü gelinin duvaksýz düðününde
Mendil sallayýp halay mý çektin
Ya sonra
Daha sonra
Gelip sordun mu o zaman
Mutlu muydum yaþantýmda

Þimdi kor ateþler içindeyken halsiz mecalsiz
Elim kolum baðlanmýþ kalmýþken çaresiz
Dikilmiþsin baþýma
Hadi hadi
Sýkboðaz edersin arsýzca


Git baþýmdan git
Daha yaþayasým var benim
Ve yapacak iþlerim
Hadi bazýlarý neyse ne de
Bilmez misin iki fidan diktim gözbebeklerime
Bilmez misin göz nuru gerek büyümelerine
Önce kök salacaklar
Sonra güneþi görüp uzayacaklar
Dallanýp budaklanýp yapraklanacaklar
Çiçek açacaklar sonra
Meyve verecekler bana
Git baþýmdan git
Git canýmý sýkma…

7/Temmuz: 2010
//Cehennem sýcaðý bir yerde ve yüksek merdivenin tepesinde...//

Þiir yazmýþtým efendiye
Demiþtim git baþýmdan diye
Kýzmýþ
Daha üç beþ gün geçmeden
Bu sefer geldi görünmeden
Merdivenden itti beni
Ulan dedi inatçý keçi
Düþ bakalým da ölme

Düþtüm ama ölmedim
Ýnat ettim direndim
Burnum kolum kýrýldý ya
Kýna yaksýn biyerine…

//Ölüm arsýzdýr. Zamanlý zamansýz gelebilir. Direnin, dikleþin kendisine…//

Tevfik Tekmen. 13/Temmuz/2010 *Lüleburgaz*

Sosyal Medyada Paylaşın: