Baþýný kaldýr da, bir bak etrafa, O soðuk tabuttan, çýk be Yasin’im, Kalleþler arkadan vurdular seni, Hainlerden haber yok be Yasin’im.
Bu resme iyi bak, aç gözlerini, Rabbine ulaþtýr tüm sözlerini, Hiçbiri görmüyor kan izlerini, Hepsinin düþtüðü fak ve Yasin’im.
Beyaz kefeninden kanlar sýzýyor, Bu millet sustukça itler azýyor, Haykýrana recep beyler kýzýyor, Beyinsiz robotlar, çok be Yasin’im.
Yürekler yanýyor, alevlendi köz, Rabbim sen büyüksün, bu düðümü çöz, Kýzanlar toplandý; hepsi verdi söz, Az daha diþini, sýk be Yasin’im.
Erkan gelmemiþti, çiçek salmýþtý, Ankara’da uykulara dalmýþtý, Halk duymasýn diye tedbir almýþtý, Kimseden çýkmadý, týk be Yasin’im.
Yalnýz kaldý eþin, körpecik kuzun, Çýkmaz içimizden, yerleþti sýzýn, Lekesizdir senin, geçmiþin mazin, Ancak senin soyun, pak be Yasin’im.
Ali KILIÇ 15 TEMMUZ-2010 OSMANÝYE NOT:BU SAYFADAKÝ RESÝM VE ÞÝÝR’ÝN HER TÜRLÜ YAYIMI BASIMI VE ÇOÐALTILMASI ALÝ KILIÇ TARAFINDAN SERBEST BIRAKILMIÞTIR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALİ KILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.