SON AN
SON AN
Þirin ol,düz edeyim daðlarý yollarýna
Leyla ol,düþeyim aþkýnýn çöllerine
Razýyým,aþk baðýnýn dikenli güllerine
Aslý ol,sereyim neslimi ellerine
Düþüren neyse Züleyha’yý Yusuf’a
Alda gel yanýma ereyim bu lütufa
Ben cefa çekerken,sen sürme sefa
Bir damla ol yeter,sel olur bu Mustafa
Sen aþkýmýn suyundan kana kana içerken
Ben derdime dermaný yana yana ararken
Kaybedipte yolumu ona buna sorarken
Gel de çýk karþýma,hasret bana çökerken
Bir gün bu yürekten ansýzýn çýkacaksan
Benim olman gerekken,çarmýha çakacaksan
Gül yerine koynundan,hançeri çekeceksen
Þimdi vur,o zaman önünde çökeceksem
Sevgili,kalmadý bu aþýkta derman
Beklemekte ölümü ayrýlýkta her an
Yüreðinin tellalý okumakta ferman
Sen aþkýmýn cellatý,bu son nefes,son an!
Mustafa Köroðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.